GÜRCÜ MUTFAĞI VE TİFLİS YEME İÇME KÜLTÜRÜ ÜZERİNE: KİŞNİŞMİŞ DE MUŞ MUŞ MUŞ :)

GÜRCÜ MUTFAĞI 101

Öncelikle şunu söylemem gerekir ki Gürcü mutfağı Türk Mutfağına çok benziyor. Zaten nasıl benzemesindi. Komşuyuz. Komşudan da öte iç içe geçmiş kültürümüz, kenetlenmişiz. Benzer coğrafyada, aynı denizi, yakın toprakları paylaşıyoruz. O yüzden birazdan size haçapuriyi anlatmaya başladığımda “Haçan pu haçapuri pizum pideye penziyi.” falan demeye kalkmayın 🙂 Sizde Sürmene piçağı varsa Gürcülerde de bunun bi değişiği var, kimin kimi alt edeceği belli olmaz 🙂

Gürcü mutfağı ağır bir mutfak. Hamur hamur hamur, peynir peynir peynir, hayvansal yağ, ceviz, sarımsak, kişniş. TEBRİKLER, GÜRCÜ MUTFAĞINA HOŞ GELDİNİZ! Lezzetli olmasına lezzetli de bir noktadan sonra hamur beni basıyo moruk, kendimi parçalayacak noktaya geliyorum 🙂 “Yeter uleyhn! Allahını seven üzerime avokado, salata, ketojenik bi bişeyler atsın, kuruduk kaldık!” diye haykırdığım çok an oldu 🙂 Bir de şu haçapuri zıkkımını yedin mi sittin sene acıkamıyorsun. Ben şikemperverin tekiyim arkadaş, benim iştahımı kapatamazsınız 🙂 Bize ne lazım, “little little into the middle” lazım, eski tadımcılardan kim kaldı 🙂 Tek gezenler bu konuda biraz dezavantajlı. Şöyle kalabalık gideceksin ki masayı donatacaksın arkadaş 🙂

Masayı donattığınızda göreceksiniz ki bu kişniş meredi tüm Gürcü Mutfağını ele geçirmiş. Yani kişniş hep var, diğer sebzeler ona misafirliğe geliyor gibi 🙂 Bu kişniş dediğimiz şey pek baskın bir baharat&ot; sevmeyeni çok. Kim sever, Güney Amerika’daki Peru’lu kardeşlerimiz sever 🙂 Ceviche’ye felan katar 🙂 Ben sevsem bile bu kişniş illeti kimisi için ölümden beter 🙂 Alerjisi olan, kişnişin Gürcücesini öğrenip NOOOO NOOOO DİYE BAĞIRSIN 🙂

Hadi tamam tamam, abartmayayım, onun yerine iştahınız kabartayım 🙂

 

GÜRCİSTAN MEKANLARI

Hocam ben dersi derste değil de yaparak, yaşayarak, yiyerek öğrenmek istiyorum diyenler “30 MEKANLIK DEV TİFLİS YEME İÇME REHBERİ: SONUNA İ KOY VE YE :)” yazıma ışınlanabilir. Ama bu öğrencilerin kanaat notunu kesin kırarım, adım adım, sindire sindire gidelim 🙂

Gürcistan‘ın Batum, Tiflis ve Kakheti şehirlerinde bulundum. Ama burada anlatacaklarım ağırlıklı olarak başkent Tiflis’te edindiğim deneyimler olacaktır. Son 10 senedir hayatının çoğu yeme içme mekanlarında geçmiş biri olarak Tiflis’in bu konuda çok başarılı olduğunu söylemeliyim. Bir diğer beğendiğim şehir de Lviv’dir. Bilenler bilir 🙂 Bilmeyenler de işte bu LİNKTİR BUNA TIKLAYINIZ 🙂

 

• Nispeten kaliteli, butik mekanlara rezervasyon yaptırmadan gitmemenizi öneriyorum. Turizm önemli bir gelir kaynağı olduğu için işletmelerde İngilizce sıkıntısı olmuyor. Bahşiş konusunda çok yaygın bir kural yok, bizlerdeki gibi hizmetten memnun kalınırsa %10 ve üzeri şeklinde bırakabilirsiniz. Hemen hemen her yerde kredi kartı geçiyor, bunun dışında Lari (GEL) olarak ödemeniz gerekiyor. 
• Bazı yemeklerin porsiyonları çok büyük oluyor. Gaza gelip ondan da ver bundan da ver demeyin, sonra yemekleri israf etmeyin 🙂
• Fiyatlar Avrupa’ya göre çok uygun görünse de Türkiye’ye göre pek ekonomik değil artık. 1 Lari 2,7 TL (Ağustos 2021,) 1 Lari 6,7 TL (Ekim 2022). Bir restoranda 15 Lari’den ucuza haçapuri yemeniz zor. Mahalle fırınlarında 2-3 Lariye alabilirsiniz o ayrı. Mekanlarda her zaman daha pahalıya yiyeceğinizi biliniz. 
• Gürcistan’da kapalı alanda sigara içilmiyor, o yüzden Belgrad mekanları gibi yemek yerken sigara kokmuyorsunuz şükür.

BİZE DE Mİ HAÇAPURİ?

EVET. Otur, sıfır! Şimdi kıymetli dostlarım bu haçapurinin (khachapuri) türlü türlü türü var, çeşit çeşit çeşidi var, bilmem anlatabildim mi 🙂 Ben dilimin döndüğü kadar sizlere anlatmaya çalışacağım ama isimlendirme konusu çok farklılık gösteriyor onu peşin peşin söyleyeyim. Sonra vay efendim onun adı öyle değil de, böyle aymazlık olur mu da, Allah kahretmesin de, başımıza bunlar da mı gelecekti de olmasın 🙂

 

Genel olarak haçapuri yapmak için un, süt, yumurta, tereyağ, tuz, sulguni peyniri, imeruli peyniri gerekiyor. Tabi türüne göre bazı minik eklemeler çıkartmalar yapılabiliyor.

Adjaruli Khachapuri

Mekik şeklinde hazırlanan, içerisine bol peynir, tereyağı konulan ve en son bi göz yumurta kırılan -bir yerlerden tanıdık gelmiştir 🙂 – popüler bir tür “Adjaruli khachapuri”. Acara Bölgesi’nden geliyor adı ki o taraflar Batum tarafları. O yüzden neden Trabzon pidesine benzediği konusu kafamıza daha iyi oturabilir. Bu haçapuri türünde kenardaki hamuru koparıp ortadaki yumurtaya banmak ve peynirleri hüpletmek suretiyle yeniyor. Güzelliğine güzel ama bu elle yeme işi beni yoruyor bro 🙂 Benim bebeim bu değil 🙂

 

İmeruli Khachapuri

İşte benim bebeğim bu. Muhteşemli bir lezzet! Kahketi Şarap turunda bi mekanda bunun nasıl yapıldığını canlı canlı izledim. İnanılmaz güzel mayalanmış pofur pofur hamur önce biraz elle açılıyor. Daha sonra ortasına imeruli peynirinden bolca koyuluyor. BAKINIZ BOLCA DİYORUM, HATTA ÇOK FAZLA DİYORUM. Bohça gibi kapatılıp üzerinden oklava ile geçiliyor. Kapalı bir pizza gibi düşünün. Şeklimiz yuvarlak, üzerine de peynir serpiştiriliyor (üzerinde peynir olmayadabilir). Ama asıl üzerinde bol peynirli olan “megruli khachapuri” o yüzden bu ikisi birbirine çok benziyor. 

 

Allaaaahhhhh. Yok böyle bir lezzet! Oradayken nazlanıp, “aman içimiz dışımız hamur oldu” diye mızırdanan ben, şu an bu satırları yazarken o umarsız günlerim ve kıymet bilmez tavırlarımın cezasını sonuna kadar çekiyorum. Neden biliyor musunuz? Hamur işlerinde çok ama çok iyiler. Tamam bizde de yaygın, ben de evde yapıyorum ama yok anacım yok bu başka bir olay. Denemeden dönmeyin tadında. Şiddetle tavsiyye olunur.

Megruli Khachapuri

Bunu imeruliden ayırmak pek güç ama üzerinde ekstradan sulguni peyniri varsa o zaman “megruli khachapuri” diyorlar. Aslında Batum’da bunu ben lazuri diye yedim. Yani çarşı iyice karıştı 🙂 Acaba isimlere çok takılmayıp yumulsak mı artık haçapurilere 🙂 Kapalı olan haçapurilerin şöyle bir güzelliği var. İçerideki peynir kendi yağını da muhafaza ederekten yumuş yumuş oluyor, ısırdığınız anda uzamaya başlıyor, yum yum yum. Üzerindeki peynirler de iyice pişip kıtır çıtır oluyor. Yazarken bile kilo aldım 🙂

 

Bu haçapuri dosyası böyle uzar gider, biz şimdi diğer lezzetlere geçelim.

LOBİANİ

Gün geçmiyor ki yeni bir hamur işiyle daha karşılaşmayalım 🙂 Lobiani içerisinde barbunya püresi olan yaklaşık avuç içi çapında hazırlanan, fırında pişirilen bir lezzet. Zaten lobio da barbunya demek. Ben iki sefer denedim, pofur pofur, mis gibi. Hem de haçapuriler kadar büyük de değil. Denk gelirseniz affetmeyin, bam bam bam. Yaptığım araştırmalarda bazen içerisine bacon da konulduğunu öğrendim. Domuz hassasiyeti olanların sipariş etmeden evvel içeriğini sormasını öneririm.

 

 

CHURCHUKHELA (CEVİZLİ SUCUK)

Bu arkadaş tanıdık bir arkadaş. Bence ben cevizli sucuğun ta kendisiyim diyor 🙂 Ama churchukhelanın sunumu bizimkinden daha başarılı. Yaklaşık 30 cm uzunluğunda hazırlanıp bir yerlere asılıyor. Ve bunu renkli renkli hazırlıyorlar. Atıyorum narlısı bordo renk oluyor, kimisi yeşil, kimisi sarı, kimisi orijinal renk, kahverengi. Bol ceviz dolgulu tabii. Hediyelik olarak da düşünülebilecek bir lezzet. Bunun dışında pestil de yaygın. Ama onun Gürcücesini bilmiyorum 🙂

 

SULGUNİ-İMERULİ (PEYNİR)

Muhakkak bir yerlerde denk geleceğiniz, markette, yolda göreceğiniz, hiçbir şey yapmasanız bile haçapurinin içinde&üzerinde göreceğiniz peynirler. Gayet lezizler. Hala geleneksel yöntemlerle üretiliyor çoğu. Köy doğallığında. 

 

MEYVELİ&AROMALI GAZOZLAR

Gürcistan’da yadsınamayacak kuvvette bir armut, tarhun otu gazozu tutkusu var. “Zedazeni” markası çeşit çeşit gazoz üretiyor. Limonlu, kremalı (öyle yazıyor), üzümlü (saperavi üzümü) olduğu gibi en popüleri armutlusu ve yeşil rengi ile dikkatleri çeken tarhunlusu. Bu yeşil olan insanda boğaz gargarasını yanlışlıkla yutmuş etkisi yaratsa da seveni çok, linç yemeyelim şimdi 🙂 Armutlu adamım, armutluya laf eden karşısında beni bulur 🙂 

 

 

CHKMERULİ (TAVUK YEMEĞİ)

Bu yemek benim Gürcistan‘da en çok yediğim yemek olabilir. Hamur yemek istemediğimde oklar hep “çkmeruli”yi gösterdi. İlk yediğimde çok saçma gelmişti ama sonradan alıştım hatta sevdim. Tavuğu önce kızartıyorlar. Ama bu kısma kanatlar, kemikli kısımlar da dahil, derisi üzerinde kalıyor. Sonra onu çıkarıp yağında ceviz, sarımsak ve çeşitli baharatları kavurup süt ilave edip krema elde ediyorlar, tavukları içine ekleyip üzerine de kişniş ilave edip -kişnişten paçayı kurtarabileceğinizi mi sandınız :9- sunuma hazır hale getiriyorlar. Bu yemekte bana garip gelen aşırı kemikli olması, sostan dolayı da ele alıp yiyememek ve tavuğun ziyan olduğu algısı 🙂 Buna rağmen en elle tutulur (!) yemeklerden. Bir defa da olsa deneyin.

 

KHİNKALİ (HİNKALİ) (MANTI)

Zurnanın zart dediği yerdeyiz, “hinkali” alana giriş yapmış bulunmaktadır. Önce bir dakikalık saygı duruşu, ardından kısa kısa konuşmalar, hinkalinin suyunun içilmesi, yavaş yavaş alınan ısırıklar, daha büyük ısırıklar, koldan süzülen hinkali suyunun yere damlaması, arzu edenlerin kolunu yalamasına müteakiben İstiklal Marşı ve kapanış. Mutlu bir tokluk. Başarmanın hazzı. Öyle demeyin, nice koç yiğitler hinkali yiyeceğim derken karizmasını yitirdi, insanlıktan çıktı 🙂 Tekrar tane tane anlatıyorum.

Gürcü Mutfağı-Machakhela-Hinkali

Hinkali bir çeşit mantı, dumpling or something else işte konuşturtmayın beni şimdi:) Gözünüzü seveyim bizde de mantı var diye başlamayın. Farklı bu. Biz afedersin kafam kadar yapmıyoruz sonuçta 🙂 İç harcında genellikle domuz ve danadan hazırlanan kıyma, soğan, karabiber ve inanır mısınız bilmem ama kişniş var 🙂 Tabi çeşit çeşit hinkali var. Bunlardan domuzla hazırlanan orijinal olanı, patateslisi, mantarlısı hatta vişnelisi derken içine ne koyarsan koy artık. 

Tepesindeki kukuleta gibi kısımdan tutup ters çevriliyor, minik bir ısırık alınıyor, oradan içerisindeki suyu içiliyor. Derken bir ısırık daha bu defa hamuru ve kıymalı harcı yiyorsunuz. Kelleyi bırakıyorsunuz, zaten sert ve tam pişmemiş oluyor. Genelde 5’li 5’li satıyorlar. Neyse ki tek tek de satan bir yer buldum, ŞURADAN ULAŞABİLİRSİNİZ. Ben tek seferde 3 tane yiyebildim. Yesen gider yani ama suyudur, kişnişidir, fazlası bence cırcır garantili 🙂 Erkekseniz teker teker gelin uleyhn 🙂

PKHALİ (MEZE)

Yeterince “İ” zehirlenmesi yaşadık mı 🙂 Yaşamadıysanız bu defa size “pkhali” vereceğim 🙂 Nedir pikali, bir çeşit mezedir pikali, çeşit çeşittir efendim. Evveeet bizdeki gibi dediğinizi duyar gibiyim. Aslında bizden çok da farklı olmamasına rağmen lezzet olarak -hayırlı linçler- bir kaç gömlek yukarda olmasının nedenini de bir araştırmak gerek bence. Tarımda hala geleneksel yöntemleri kullanmaları, organik denilen dalganın sahiden de organik olması, mis gibi kokan domateslere, ilaçsız soğanlara sahip olmaları olabilir mesela..

Pikali dosyasına geri gelecek olursak, bazen ıspanak, bazen kabak, bazen pancarla yapılan, içerisinde muhakkak ceviz ve sarımsak bulunduran renkli renkli mezelere pikali diyorlar. Ben bunu -Allah affetsin- Kazbegi’ndeki Rooms Hotel‘de bir yemişim ki sormayın. Artık tırmanış sonrası açlığı mıydı, mekanın kalitesinden miydi bilmiyorum ama pek lezizdi.

Geleneksel Gürcü mutfağı lezzetlerini sunan pek çok mekanın menüsünde pikaliye denk geleceksinizdir. Özellikle 2 kişi ve üzeri iseniz bir meze tabağı ortaya söyleyip hepsinden tadabilirsiniz. Ama bu meze tabakları çok doyurucu olmasa da genelde fiyatları pahalı oluyor haberiniz olsun. Baktınız olmuyor bir kadeh şarap sipariş edip cuppa dalın pikali tabağına ana yemek niyetine 🙂

JONJOLİ SALATASI

Bak işte bunu başka yerde bulamazsınız! Ben ilk gördüğümde “arkadaşlar bu kesin ıhlamur, konu kapanmıştır.” diye bi iddialaşsam da kazın ayağı öyle değilmiş. “Georgian capers” olarak geçen bu bitkinin turşusuyla ve soğanla hazırlanan bir salata yahut meze diyelim. Hafif ekşi tadı ile Gürcistan sıcağınca cayır cayır yananlara bir nebze olsa da ferahlık vaad ediyor, etmiyor da olabilir 🙂 Denk gelirseniz bi deneyin, dilinize mi yapışır 🙂

 

GÜRCÜ SALATASI

Bunu yazayım mı yazmayayım mı diye çok düşündüm çünkü bildiğimiz salata işte 🙂 Domates, salatalık ve soğan bizi alıyor Greek salada, efendim shopska salada götürüyor, zaten hiç bir yere götüremiyorsa çoban salatasına götürür 🙂 Bunu diğerlerinden ayıran bilin bakalım ne: KİŞNİŞ! Evet evet yanlış duymadınız! Yine kişniş, hep kişniş. Yav bu kişniş de neymiş böyle 🙂 Cevizi de unutmayalım tabi. Bereket versin ki cevizi seviyoruz, Allahını seven üzerimize ceviz atsın 🙂 Tüm mekanların menüsünde görürsünüz. “Ayy, başında Georgian yazıyor, ben bunu sipariş etmezsem vallahi ölürüm Orçun.” diyen hanımlara sesleniyorum: Çok da şey değil yani, beklentiyi yükseltmeyelim 🙂

 

MTSVADİ (ŞAŞLIK)

Bir çok elementi tanıdık, bir çok elementi gördük; yine geldik çattık bizde olan lezzetlerden birine. Şaşlığa merhaba deyin! Mtsvadi‘yi tavuk, dana ve domuzdan yapıyorlar. Ben tavuk olanı denedim. Kaz başı boyutunda doğranmış tavuklar soğanla beraber şişe diziliyor, pişerken soğanın lezzeti tavuğa geçiyor, suyu da kurumasına engel oluyor. Yine yarım ay şeklinde kuru soğanla sunuluyor.  Gayet leziz, canınız çekerse ortaya bi söylersiniz.

 

TONİS PURİ (GÜRCÜ TANDIR EKMEĞİ)

Kakheti gezisi esnasında ufak bir mola verip tandır ekmeği “tonis puri” nin nasıl yapıldığını seyrettik. Sonra da o sıcacık ekmeklerin arasına imeruli peyniri ve Gürcü domateslerini koyup dünyanın en güzel kahvaltısını ettik. Muhteşem bir lezzet. Ama işte taş yerinde ağırdır. Tandırın başında ne kadar pofidik ne kadar lezizse mekanlarda da o kadar taş gibi. Tiflis’in kral mekanlarından Shavi Lomi‘de sipariş ettim bunu; fırlat, adamın kafasını yararsın, öyle sert. Neyse; olur da denk gelirseniz denemenizi öneririm. Hilal şeklindeki bu tandır ekmeği Gürcü mutfağı nın en  sembolik lezzetlerinden bence (Hilal Taktiğisjkfgh).

 

BADRIJANI NIGVZIT 

“Bu lezzet tam benlik olmasına rağmen nasılsa bi yemek kısmet olmadı, siz bulursanız affetmeyin. Kızarmış patlıcan dilimleri üzerinde yine cevizli sarımsaklı hatta belki kişnişli sos 🙂 Lezzetli olduğuna yemin edebilirim ama ispatlayamam :)” demiştim ama ben bunun farklı bir versiyonunu Siğinaği’de yemişim aslında. Bizimki biraz daha şakşuka gibiydi ve cevizi azdı. Ondan badrijani nigvzit tir bu diyememiş olabilirim 🙂 Türkiye’de desem küfür ediyorum sanırlar, o nasıl isimdir 🙂

GÜRCÜ ŞARAPLARI 

Bu konuda apayrı ve detaylı bir yazı yazmak çok daha mantıklı olacak. Ama genel bilgilerimizi verelim, önümüze menü geldiğinde neyi seçeceğimizi bilelim isterim 🙂 Öncelikle şunu söylemem gerekir ki bundan 8000 sene evvel ilk şarap üretiminin Türkiye, Ermenistan, Azerbaycan, Gürcistan, İran’ın topraklarının yayıldığı yerlerin ortasında bir yerlerde ve hatta Gürcistan’da olduğı yapılan bazı arkeolojik ve bilimsel çalışmalar sonucunda ortaya çıkarıldı. Bu durum dünyada bu haliyle kabul görüyor. Kimse kesinlikle diyemiyor ama ilk şarabın Gürcistan’da üretildiği kabul ediliyor. Muhteşem coğrafyası, bereketli toprakları, iklimi, üzüm yetiştirmek için elverişli olan Gürcistan’ın özellikle Kakheti Bölgesi, şarap bölgesi olarak kabul ediliyor.

Qvevri

Qvevri, Gürcistan’ın geleneksel şarap üretim yöntemi. Şarabın üretildiği o dev küplerin adı. Bu yöntemde toprağa gömülen dev qvevrilerin içerisine üzümler sapları ve çekirdekleri ile birlikte bırakılıyor. Bu durum şarabın tadını da etkiliyor tabi. Küp ahşap kapaklarla kapatılıyor, hava almaması için toprakla örtülüyor. Belli bir müddet geçtikten sonra şarap özel bir aparatla qvevriden alınıyor. Bir yerde bu ismi gördüğünüzde onun geleneksel yöntemle hazırlanmış bir şarap olduğunu anlayabilirsiniz. Yani şişe üzerinde qvevri yazıyorsa sizi yalan kandıramazlar çünkü yasak, qvevri diyorsa qvevridir 🙂 Konu nasıl sakız gibi uzatılırın kitabını yazıyorumdur 🙂

Üzüm çeşitleri

Gürcistan’da beyaz, roze, kırmızı, amber ve turuncu şarap üretiliyor. Bunların önemli bir kısmını semi-sweet şaraplar oluşturuyor. Gerek dry olanları gerekse semi-sweet, ben Gürcü şaraplarına bayılıyorum. Hatta bazı dry olanlar bile kendiliğinden çok zarif bir tatlılığa sahip. Hani deyim yerindeyse yağ gibi akıp gidiyor. 

 

Beyazlarda karşımıza en çok Mtsvane Kahkuri, Tsinandali, Kisi, Tvishi çıkarken kırmızılarda biriciğim Kindzmarauli, canımın içi Saperavi, Mukuzani, Tavkveri bla bla bla uzar gider. Benim favorilerim beyazlarda ananas notası veren fresh Kisi ve kolay içimli Tvishi ile kırmızılarda zaten methiyeleri düzdüklerim belli 🙂

Peki hangi markadan almalıyız? Bu konuda çok ahkam kesecek donanımda olduğu düşünmüyorum. Zaten hangi şişeyi elinize alsanız bence güzeldir çünkü Gürcüler bu işi iyi biliyorlar. Bir sürü yerel üretici var, şişe hacmi dünya kadar olan dev şarap üreticileri var. Bunlar biraz da marketing. En önemlisi de ucuz şarap demek kötü şarap demek değildir, bunu da buraya not düştükten sonra genelde denk geldiğim bir kaç markadan bahsedeyim. Ben Kakheti gezimde bizzat Winery Khareba ve jsc Coorporation Kindzmarauli‘yi ziyaret ettim. Bunların dışında sık rastladığım markaları Marani, Telliani Valley, Chateau Mukhrani, Duruji Valley şeklinde sıralayabilirim.

CHA CHA

Bir çeşit brandy olan distile içki cha cha‘ya Gürcü votkası diyen de çok. Kesinlikle ve sadece üzümden yapılıyor, armuttan ayvadan yapılan rakija ile karıştırmayınız, üzüm değilse ça ça değildir o! Bildiğim tek şey, hiçbir şey görmediğimdir 🙂 Yani bunu içerseniz olacak o. %65’lik bazen de %70’lik alkol oranıyla bana “palinka” rezilliğini ve “absent” aymazlığını hatırlatan bu içkiyi sevmiyorum efendim. Ne gerek vardı ki şimdi 🙂 Bakınız çok sert, bakınız çok ağır, kokusu bile yamulmanıza yeter. Hee, yoohh, ben ille içecem arkadaş, çişimi kakamı tutamayacak rezil hallere düşecem ama yine de içecem diyenler şöyle buyursun, benden uzak bir köşeye pliz 🙂

Hani denemiş olmak için bi yudum denenir de içki artistiği yapan abileri ŞİDDETLE UYARIYORUM! BANA BİR ŞEY OLMAZ ÖKÜZ KİBİN ADAMIM DİYENLERİ ÖKÜZ KİBİN BÖĞÜRÜRKEN GÖRDÜ BU GÖZLER 🙂 Milli içkilerini kötülemekten Gürcüler beni kodese atmadan şu ça ça konusunu kapatıyorum. Ninü dediydi dersiniz 🙂 Haydin çav çav!

BİRACILIK

Şarabı ile nam salmış ülkeler biraz bira konusunu boşlayabiliyor. Ama Gürcistan bira konusunda da fena sayılmaz. Argo ve Natakhtari gayet güzel. Kraft bira olarak da Black Lion/Shavi Lomi, 9MTA, Seahorse Brewery önerebilirim. Marketlerde bidonla bira satıldığını göreceksiniz 🙂 Instagram hikayelerimde bunun geyiğini baya yaptık 🙂 BİDONLA diyorum BİDONLA 🙂 Market fiyatları da gayet uygun. Anadolu Efes Gürcü pazarına girmiş, tüm raflarda var. Ama fiyatı Türkiye’dekinin yarısı kadar. Yorumu size bırakıyorum..

 

 

 

Kısa kısa notlarla Gürcü mutfağı nı biraz olsun tanıdık sanırım 🙂 Hiç değilse elimize menü geldiğinde aşağı yukarı neyi kastettiklerini biliyoruz 🙂 Bundan sonrası artık size kalıyor. Ayaklarınız kopana kadar gezin Tiflis’i, Batum’u; sonra da yiyin gari!

Yeni yollarda, yine leziz sofralarda buluşuncaya kadar,

Kalın sağlıcakla, afiyetle..

Eyvallah..

Ninü

Gürcistan’la ilgili diğer yazılarıma da göz atın..

30 MEKANLIK DEV TİFLİS YEME İÇME REHBERİ: SONUNA İ KOY VE YE 🙂

BATUM ‘UN KENDİSİNE SORDUK: 24 SAATTE BATUM NASIL GEZİLİR?

BATUM’UN KALBİNDE NEZİH BİR MEKAN: COFFEETOPİA BATUMİ

GÜRCİSTAN ‘A GİTMEDEN EVVEL BİLMENİZ GEREKENLER

GÜRCİSTAN HAKKINDA İLGİNÇ BİLGİLER-KİMDİR BU TAMADA?

Bujuyollarda’nın Beyrut Gece Hayatı Beyrut’ta Ne Yenir? yazısı için de tık.