Televizyon ve tiyatro camiasından tanıdığımız Asuman DABAK, Cenk EREN’in mekanı “My Cabaret”te “Fasl-ı Asuman” isimli stand up şovuna başladı 2 hafta önce. Gala gecesinde oradaydım, şovu yakından seyretme imkanım oldu. Stand up şovu öncesinde fasıl ekibini dinledik. Lezzetli yemekler eşliğinde, fasılla birlikte dostlarla muhabbet pek güzel oluyor.…
Yemek kültürümüzün önemli bir mozaiği pide.. Ama son zamanlarda pideyi boşladığımı itiraf etmeliyim. Nedeni muhtemelen kalın ve bol kalorili pide hamurları ve genellikle yağlı ve ağır olan pide harçları.. Bir de pidenin yeme içme camiasında pek primi yok. “Fırından babam çıksa yerim”ciler ile kilo alsa da dert etmeyecek abiler tarafından daha çok tercih ediliyor. Beyazyakalı bir grup genç bayanın bugün öğle yemeğinde ne yiyelim sorusuna “kavurmalı pide” diye cevap veren kız dışlanıyor 🙂 Pideye iade-i itibar edip pizzanın karşısında daha sağlam durmasını…
Herşeyden az az zihniyetindense bir konuya; yemeğe, içeceğe özelleşmiş mekanları seviyorum. Asia Chai Art 5000 yıllık çay geleneğini ileriki nesillere aktarmak ve yaşatmak üzere yola çıkmış bir müessese olup, bünyesinde yaklaşık 50 çeşit nitelikli çay ve çay sunum ekipmanları barındırıyor. Almak istediğiniz çayı denebiliyorsunuz. Mekanın sahibi Halil Bey zevkle tanıtıyor çayları. Çay bizim kültürümüzde hem büyük bir öneme sahip, hem de değil.. Kahvaltılarımızın vazgeçilmezi, sohbetimize eşlikçi, “bi çay koy da içelim” boyutunda anı kurtarıcı.. Ama içtiğimiz çayı ne kadar tanıyoruz?…
Zor da olsa kabul etmeliyiz ki yaz geldi. Yaz gelince imkan bulan kendini tatil bölgelerine, şehirden uzak barbekü, piknik kıvamlı yerlere atıyor. İşinden aldığı bir haftacık izni kullanıp da yetinemeyenler yahut yoğunluktan bir türlü izin alamayanlar gittiği mekanın açık alanı, bahçesi olsun istiyor. Yaz gelince mis gibi kokar ya hava.. Bir de ağaç gölgesi varsa oh ne ala.. Nişantaşı Tribeca‘nın bahçesinde, onca keşmekeşin ortasında, ama bir o kadar da dışında hissediyorsunuz. Efil efil esiyor inceden, limonata eşlik edirsa yemeğinize, hepten…
Biz ilkokuldayken anket defteri tutmak pek modaydı. Herkes kim bilir nereden bulduğu ajandaları anket defterine dönüştürüp, kenarına süsler çizip, ahret soruları kıvamına getirilmiş sorularını bir bir sıralardı bu deftere. Sonra da binbir rica, ardından tehditle o sorular cevaplanırdı. “Hobileriniz nelerdir?” sorusu vardı ki can yakar! O zamanlar herkesle aynı şeyleri yazardık. Aslında sanırım şimdi de öyle. Bana sorduklarında hobilerimi, ilk sıralarda yeni açılan üçüncü dalga kahvecileri keşfetmek geliyor. Çekirdekler nereden alınmış, nasıl kavrulmuş işte bunlar hep önemli 🙂 Duyduk ki…
